Zespół klasztorny dominikanów w Tarnobrzegu

Zespół klasztorny dominikanów, widok od strony ul. Dominikańskiej

Widok z góry: z lewej kaplica, pośrodku klasztor, po prawej dach zielony kościoła

Zespół klasztorny dominikanów w Tarnobrzegu – zabytkowy kompleks dominikańskich budynków klasztorno-kościelnych przy ul Tadeusz Kościuszki 2 w Tarnobrzegu.

Zabytkową część kompleksu obejmuje:

• kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, budowany w latach 1693-1707, przebudowa 1904-09, jednocześnie kościół parafialny parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Tarnobrzegu;
• klasztor, wybudowany w 1676 roku, przebudowy XVIII wiek oraz rok 1880, siedziba konwentu męskiego dominikanów;
• mur z 2 połowy XVIII wieku z dwiema kapliczkami i dwiema bramami.

Dodatkowo w kompleksie znajdują się również:

• kaplica pw. Męki Pańskiej, dawna klasztorna stajnia, przebudowana na kaplicę. Budowla bardziej nowoczesna, stosunkowo niska i podłużna. Pary prostokątnych okien oddzielone są współczesnymi pilastrami. Wejście prowadzi do wysuniętej w przód kruchty. Nad nią znajduje się trójkątny fronton kościoła ozdobiony kamiennymi pilastrami z trójką podłużnych okien;
• dom katechetyczny z lat 70. XX wieku;
• garaże z lat 70. XX wieku;
• sala parafialna z lat 80. XX wieku;
• cmentarz przyklasztorny.

• 
  Klasztor, około 1905
• 
  Projekt rozbudowy, 1910-1912
• 
  Klasztor, 1918-1925
• 
  Wnętrze kościoła, 1944